Najpierw kot brytyjski:-)
Wygląd kota:
Największa rasa krótkowłosych kotów. Sierść krótka, gęsta i miękka. Wzorzec rasy dopuszcza różne umaszczenie. Zanotowano około 150 form barwnych, od jednokolorowych (np. niebieski, czarny, rudy, kremowy, czekoladowy, liliowy i biały) po dwubarwne, a także (tylko u kotek) trójbarwne. Waży od 4 do 9 kg i jest zarazem największym kotem krótkowłosym. Nogi krótkie lub średniej długości, przez co kot sprawia wrażenie grubego. Na krótkiej szyi duża głowa z wyraźnymi policzkami i zaznaczoną brodą. Uszy szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Oczy duże, pomarańczowe, niebieskie, złociste, zielone lub turkusowe.
Charakter kociaka:
Łagodny, zrównoważony, spokojny, inteligentny, towarzyski. Zaskakująco (w stosunku do wielkości) cichy. Akceptuje bez problemu przebywające razem z nim w domu koty oraz dzieci. Przywiązuje się do właściciela. Potrafi podążać za nim przez cały dzień, cierpliwie czekając, aż zostanie mu udzielona uwaga. Dom imprezowiczów to zdecydowanie najgorsze miejsce do przebywania dla takiego kota. Najlepiej się czuje w ciszy i spokoju, patrząc w okno, obserwując rodzinę, w której żyje, oraz wylegując się w promieniach słonecznych.
Pielęgnacja kotka:
Sierść wymaga codziennego szczotkowania, ale w przypadku kota brytyjskiego krótkowłosego mieszkającego w domu wystarczy raz w tygodniu gęstym grzebieniem wyczesać martwą sierść. Jednak pogląd o konieczności szczotkowania sierści nie jest podzielany przez wielu hodowców i sędziów, którzy uważają że prowadzi ono (szczotkowanie) do usuwania podszerstku nadającego charakterystyczną dla tych kotów fakturę sierści. Należy również pamiętać o regularnym przycinaniu pazurków oraz kontroli stanu uszu i zębów. Przycinanie pazurków nie jest wskazane dla kotów wspinających się na drapaki, gdyż tracą wtedy możliwość bezpiecznego kontaktu z podłożem.
Styl życia kota brytyjskiego i odmienna od wielu innych ras sierść oraz bezwzględna mięsożerność całego gatunku ma także wpływ na wymogi żywieniowe. Należy dążyć do podawania karm o możliwie pełnym składzie obejmującym zarówno wymagane składniki podstawowe jak i witaminy oraz mikroelementy. Jest wiele dość dobrych rodzajów karm suchych które spełniają te warunki, choć korzystanie ze specjalnych dodatków żywieniowych jest zawsze wskazane. Należy pamiętać, że nawyki żywieniowe u kota najmocniej kształtują się ok. 6 tygodnia życia i później bardzo trudno je zmienić. Obecnie kotom podaje się wodę, która powinna być stale dostępna. Mleko i jego pochodne nie są wskazane, gdyż wiele kotów wykazuje mniej lub bardziej nasilone reakcje alergiczne na jego składniki.
Teraz kot bengalski:)
Wygląd kociaka:
- Kot bengalski ma wydłużony tułów[1][2][3], który trapezowo wznosi się powyżej łopatek ku tylnej części[2]. W ogólnej budowie jest średni[1][2], krzepki[2][3] i umięśniony[1][2][3], przypomina swoich dzikich przodków[3]. Waży od 3 do 8 kilogramów[2].
- Futro i umaszczenie:Futro bengali ma krótki włos (dłuższe dopuszczalne tylko u kociąt)[2], jest gęste, jedwabne w dotyku[2][3], ściśle przylega do ciała[3] i błyszczy (jest to tak zwany efekt glitter, który występuje jedynie u przedstawicieli tej rasy)[2]. Cechą charakterystyczną leopardety jest umaszczenie w formie cętek[1][2][3],
które przyjmują różne kształty (m.in. owalne, półksiężycowe,
przypominające odcisk łapy) i wielkość, jednak ostateczny wzór widoczny
jest po ukończeniu przez kota sześciu miesięcy[2].
Na grzbiecie plamki formują się w łańcuchy, dopiero w dolnej części
tylnych łap i na przednich kończynach przyjmują postać prążków, które
znajdują się również na ogonie. Jaśniejsze (czasem nawet białe)
ubarwienie pojawia się na podbródku, piersi[3], brzuchu[2][3], poduszeczkach z wąsami oraz wewnętrznych stronach ud[3].
O dzikich korzeniach tych kotów świadczą poprzeczne paski na policzkach
i szyi, a także charakterystyczny znak litery „M” na czole[2][3]. Leopardeta może występować we wszystkich odmianach barwnych, jednak w hodowlach najczęściej można spotkać następujące[3]:
- charcoal (węglowy[2]) – czarne cętki i pręgi na szaroniebieskim tle;
- lampartowa – czarnobrązowe znaczenia na tle w ciepłym kolorze (od pomarańczowego do piaskowego);
- marmurkowata (marbled[2]) – brązowe tło[2], na którym znajdują się duże, rozlewające się i ciemniejsze na brzegach niż w środku plamy[3];
- sorrel – tło jest żółtopomarańczowe, natomiast cętki ciemnobrązowe;
- śnieżna – tło o barwie kości słoniowej, a także charakterystyczna brązowa plama na tylnej stronie uszu. Charakter i zdrowie:Koty bengalskie cechują się energicznym usposobieniem, są skore do
wszelkich zabaw, lubią towarzystwo człowieka (w szczególności dzieci[2]), silnie przywiązują się do właściciela[1][2] i dobrze czują się wśród innych zwierząt[2]. Wyróżnia je wysoka inteligencja[1][2],
z łatwością uczą się aportować, chodzić na smyczy, reagować na swoje
imię czy spać w wyznaczonym dla nich miejscu. Bardzo lubią spacery,
często nawet się ich domagają (poprzez miauczenie i drapanie w drzwi),
bez problemu mogą kroczyć na smyczy obok psa. Potrafią być głośne i
wydawać dźwięki przypominające gaworzenie dziecka[2]. Lubią wodę[1][2], dobrze pływają, chętnie wskakują do wanny, pod prysznic[1], a nawet do zlewu czy akwarium. Polują przy każdej okazji i ochoczo wdrapują się na drzewa[2].
Zbyt długie przebywanie w samotności może doprowadzić do uwidocznienia
się u nich cech dzikich przodków, takich jak płochliwość i nieufność[2].
Dzikie pochodzenie tych kotów przyczyniło się do tego, iż do standardu wprowadzono idealny charakter i temperament bengala, czego nie spotyka się w przypadku innych ras[1].
Leopardety rzadko chorują, do tej pory nie stwierdzono żadnej genetycznej choroby charakteryzującej tę rasę[1].
Teks zapożyczony ze strony:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kot_bengalski
Wikipedia:)
I co??? Podobał się post??? Myślę, że wam dużo doradziłam:):):) Wpadać na moje konto Google+ podam wam linka gdzie też są różne postyhttps://plus.google.com/u/0/105443365081550414971/posts
Oto ten link tam też jest taki "mini blog" na którym możecie czytać różniaste posty:) to tyle na dziś, żegnam papa:)
